Al een hele tijd geleden was ik voor het eerst bij Lands End, het zuidwesteljkste punt van de Britse eilanden. Er was toen niet meer dan een wegwijzer naar Londen, New York, Edinburgh, Amsterdam en nog wat wereldsteden. Ik geloof dat het ding zeven of negen armen had. Intussen is er een hotel, een aantal winkels, een complete LE Experience omheengebouwd. Alles is veranderd. Maar het is nog steeds het zuidwestelijkste punt van Engeland. Ik ben er al lang niet meer geweest en eerlijk gezegd, vind ik dat wel jammer. Cornwall is prachtig en ruig en ik houd van dat land. Dat blijft zo.

Aan de andere kant van het Verenigd Koninkrijk (over de diagonaal) ligt het Schotse dorp John O’Groats, genoemd naar Jan de Groot, die daar aan het eind van de vijftiende eeuw (Schotten hebben, net als alle Kelten, een goed geheugen) een veerdienst naar de Orkneys had. Het noordoostelijste dorp van de Britse eilanden. Ik ben er nog nooit geweest. Dat gaat veranderen.

De JOGLE of LEJOG (afhankelijk van waar je start) is de tocht van de ene naar de andere kant van het Britse hoofdeiland (mainland zeggen ze zelf). Vaak wordt deze gefietst, een enkele keer gelopen. Maar het kan ook anders. Op de motor bijvoorbeeld. Sinds enige tijd bereid ik een expeditie naar de overzijde van de Noordzee voor. Een motortoer die van John O’Groats naar Lands End voert. Dat is de missie.

Onderweg zal ik regelmatig verslag doen van mijn avonuren. Daarvoor heb ik dit weblog opgetuigd. Met wat geluk kan ik ook wat foto’s en filmpjes delen. De komende weken zal ik hier iets vertellen ver de voorbereidingen en plannen. Niet teveel natuurlijk, anders is er straks niets meer aan. Dat is het idee.

ik krijg er nu al zin in. Daarom zet ik alvast een filmpje op…