Eenmaal op de weg was het zalig. Het was een prachtige dag, niet te warm, lekker zonnetje, een paar wolkjes en het Northumberland National Park onder de wielen. Een klein stukje film moet de indruk overbrengen.
Naast deze buurtwinkel is een cafe gevestigd. Ik heb er heerlijk zitten eten: een zelfgebakken scone met room en jam en een overheerlijke reuzenmuffin. Ik ontmoette er Jock, een gepensioneerde vrachtwagenchauffeur uit Edinburgh. We hebben er heel geanimeerd zitten praten over reizen, rijden en natuurgebieden.
Het terrein is geaccidenteerd. Groene heuvels met steile zijden, bruine rotsformaties. De weg kronkelt erlangs, gaat er soms recht overheen en stijgt en daalt met het landschap. Links onder me is een bruine, snelstromende rivier buiten zijn oevers getreden. De kalme poelen in de uiterwaarden worden zo vruchtbare kleigronden. De rivieren en beken hebben diepe groeven in de heuvels getrokken. Sommige heuvels en dalen hebben een grijs waas over zich heen: de heide. In augustus wordt het een paarse zee. Stukken open land en bos wisselen elkaar af.

Eenmaal in Edinburgh (Auld Reekie, zeggen ze zelf liefkozend) kon ik na het uitladen van mijn tassen nog even de stad in om iets te eten en te drinken.
Het was een superdag. Echt een goedmaker na de storm van gisteren!